شیعه که به امامت معتقد است، چگونه از طریق قرآن قابل اثبات است که باید از امامان پیروی نمود؟ همچنین چگونه آنها از طرف خداوند منصوب شده اند؟

امامت در لغت به معنای پیشوایی،‌ مقتدایی و رهبری است و امام به معنای  چیزی است که از ‌آن پیروی شود؛ چه انسان باشد یا غیر آن و چه حق باشد یا باطل؛ یعنی  مطلق پیشوا، مقتدا و رهبر. امامت،  در اصطلاح  عبارت است از: رهبری عمومی و همه  جانبه الاهی در تمام امور دینی و دنیوی برای یک انسان کامل مشخص، در هر عصر و  زمانی به جانشینی پیامبر اسلا‌م (ص).