زندگینامه«محمداللیثی» ستارهای قرآنی که از خردسالی درخشیدن گرفت
تعداد بازدید : ۶۸۱
محمداللیثی از آن دست قاریانی است که هم کل قرآن را حفظ بوده و هم قلههای رفیع تلاوت را فتح کرده است، قاری که در سه سالگی حافظ کل قرآن و در شش سالگی قاری برجسته قرآن شود ستارهای بیمانند در این عرصه است.
قاریان برجسته مصری هر کدام دارای سرگذشتی هستند که در لحظه لحظه آن درسهایی نهفته است که نشاندهنده توفیق الهی است که نصیب هر کسی نمیشود.
«محمد الیثی»، قاری برجسته مصری یکی از این قاریان است که از همان دوران کودکی نشانههای همراه بودن توفیق الهی با وی بارز بود؛ چرا که هنوز درگیر و دار بازیها و شور نشاط خاص این دوران بود که حافظ کل قرآن شد تا راه برای درخشش یک ستاره و نابغه قرآنی در جهان اسلام هموار شود.
ظهور یک ستاره
در سال 1952 میلادی/1331 شمسی، در روستای «نخاس» از توابع شهر «زقازیق» در استان شرقی مصر به دنیا میآید و در خانوادهای قرآنی رشد و تربیت مییابد، پدرش «محمد ابوالعلا» تنها فردی بود که در روستا توانسته بود کل قرآن کریم را حفظ کند و این افتخاری بود که بعدها قاری قرآن شدن و گام نهادن در وادی افتخارآمیز قرائت قرآن را برای این ستاره آسمان قرائت سبب شد.
محمداللیثی، تحت تعلیم پدر خود شروع به حفظ قرآن کریم میکند و به یاری پروردگار و به مدد استعداد و هوش بسیار خوب خود در سن سه سالگی کل قرآن کریم را حفظ میکند و خیلی زود پا در جای پای پدر میگذارد.
گام نهادن در مسیر یادگیری فنون تلاوت
حفظ قرآن کریم باعث دست برداشتن این نابغه قرآنی از پرداختن به سایر هنرهای قرآنی نمیشود و سه سال از سهسالگیاش (که قرآن را حفظ کرده بود) نمیگذرد که فنون تلاوت قرآن کریم را نزد پدرش به طور کامل فرا میگیرد، این استاد برجسته قرآن به این راضی نمیشود و با مراجعه به بعضی از قاریان بزرگ در آن زمان علم اختلاف قرائات را نیز میآموزد تا اگر شکی برای نابغه نامیدن وی تا آن زمان وجود داشته است، برطرف شود، از آن زمان به بعد است که وی تلاوت قرآن را در محافل و مراسمهای مختلفی که داخل روستا برگزار میشود، آغاز میکند.
اما مگر میشود این همه استعداد و قریحه خداوندی وجود داشته باشد و شهرت و محبوبیت فردی تنها در چارچوب یک روستای کوچک بماند، روستای کوچک «نخاس» تنها برای 15 بهار میتواند طنین ملکوتی این قاری برجسته را در خود محبوس کند؛ چرا که بعد از آن، شهرت او و تلاوتهای زیبایش به روستاها و شهرهای مجاور نیز میرسد و تقریباً در استان شرقی مصر در امر تلاوت قرآن کریم صاحب شهرت و منزلت میشود.
مردم از صدای زیبا و نفس طولانی «محمداللیثی» در تلاوت قرآن کریم شگفت زده شده و باور نمیکنند جوانی مانند او بتواند از قاریان بزرگی مانند «عبدالباسط محمد عبدالصمد»، «مصطفی اسماعیل»، «محمد رفعت»، «کامل یوسف بهتیمی» و «سعید عبدالصمد الزناتی»، آن هم با آن دقت و ظرافت تقلید کند.
دریافت مجوز تلاوت از رادیو مصر در 32 سالگی
اوج کار محمداللیثی دریافت مجوز از رادیوی مصر برای تلاوت است که هر قاری قرآنی توان اخذ این مجوز را نداشت اما این استاد برجسته در 32 سالگی به این مهم نائل میآید تا کارنامه پربار قرآنی خود را پربارتر از همیشه کند و گام مهم شهرت وی در سراسر جهان اسلام برداشته شود.
علاقهمندان به کلام نورانی وحی در کشورهایی همچون هند، پاکستان، جنوب آفریقا، آلمان و آمریکا بی شک یکی از افتخاراتشان حضور این قاری برجسته در محافل قرآنی و تلاوت آیات نور در آنجا است.
سفر به ایران در سال 79
فصل مشترک محمداللیثی و ایران نیز سال 1379 هجری شمسی است، وی در این سال به همراه استاد «احمد احمد نعینع» به امالقرای جهان اسلام سفر میکند و با تلاوتهای زیبای خود شوق و شور وصفناشدنی را در بین دوستداران قرآن کریم در ایران به راه میاندازد.
پس از مراجعت از سفر ایران احساس میکند حنجرهاش دیگر توان قرائت قرآن همانند گذشته را ندارد، به همین منظور به پزشک مراجعه میکند اما در درمان موفقیتی حاصل نمیشود و وی پس از اینکه شش سال تحت مداوا قرار میگیرد در روز یکشنبه 5 مارس سال 2006 میلادی/14 اسفند 1384 هجری شمسی به دیدار معبود میشتابد و جهان را از وجود یکی از قاریان برجسته که خاطره تلاوتهایش هیچگاه از ذهن علاقهمندان به قرآن پاک نخواهد شد، خالی میکند.
تمام تلاوتهایی که این استاد داشته است زیبایی خاص خود را دارد اما یکی از ماندگارترین تلاوتهایی که در ایران داشته است مربوط به تلاوت آیات 190 تا 195 سوره مبارکه «آل عمران» است؛ بی شک خاطرات این قاری برجسته تا سالیان سال در ذهنها و یادها ماندگار خواهد بود.
<